Święta Jadwiga, córka króla Węgier i Polski, Ludwika i księżniczki bośniackiej, Elżbiety, przyszła na świat prawdopodobnie 18 lutego 1374. Ciekawe, nasza Parafia, w dniu narodzin księżniczki Jadwigi, liczyła sobie ponad 7O lat. Święta, mając zaledwie1O lat, odziedziczyła po ojcu królewski tron Polski. Pasjonujące są losy matrymonialnych planów, które nakreślili dla niej rodzice. Ostatecznie została żoną wielkiego księcia Litwy, Jagiełły, który uprzednio przyjąwszy chrzest, obrał imię Władysław. Nowożeńców dzieliła, a może trzeba powiedzieć: łączyła, różnica wieku licząca sobie zaledwie 23 lata. O wiele jadnak ważniejsze w ich życiorysie jest dziedzictwo, które pozostawili po sobie: to tej królewskiej parze zawdzięczamy głęboką i pokojową chrystianizację Litwy. Jak tu nie wspomnieć przy tej okazji unii polsko-litewskiej, która dała początek wspólnemu państwu Rzeczpospolitej Obojga Narodów, państwu, które istniało w swej świetności ponad cztery stulecia. Mało kto wie, że biało-czerwona flaga, swoimi kolorami nawiązuje do tamtych dziejów, do Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
W sercach poddanych królowa Jadwiga pozostała jako matka słynąca wielką dobrocią; w pamięci potomnych - jako odnowicielka Akademii Krakowskiej, fundatorka licznych kościołów, klasztorów i szpitali. Gorliwa krzewicielka wiary i miłości, apostołka prawdy i dobra.
A jak to było z tym krzyżem Jadwigi? Otóż, w posagu Jadwiga przywiozła z Węgier krzyż z czarną figurą Chrystusa. To przed nim podejmowała najważniejsze decyzje swojego życia: odnośnie swego małżeńswta, kształtu państwa polskiego i ewangelizacji Litwy. Ten krzyż znajduje się w katedrze wawelskiej i powszechnie uznawany jest za łaskami słynący.
W tym miejscu koniecznie trzeba z wdzięcznością wspomnieć świetlanej pamięci księdza proboszcza Włodzimierza Kostyrko (Świnice Warckie, w latach 1975-82), który na wiele lat przed beatyfikacją królowej (pp. Jan Paweł II, Kraków 1979) i jej kanonizacją (pp. Jan Paweł II, Kraków 1997) - ufundował witraż ze świętą Jadwigą, klęczącą przed Ukrzyżowanym. Wpatrzona w Chrystusa, przyjmuje od Archanioła płomień wiary, który następnie przekaże braciom Litwinom; anioł trzyma także herb Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Panowie, którzy za bytności księdza Kostyrko byli w naszej Parafii ministrantami (dziś liczą sobie latek 5O+), wspominają z nostalgią kapłana, który miał dalekosiężną wizję, mówiąc o Siostrze Faustynie, której kanonizacji niewielu się wtedy spodziewało, że przyjdą takie czasy, kiedy do naszego kościółka przyjeżdżać będą rzesze pielgrzymów...
Relikwie świętej Jadwigi Królowej swoczywają na Wawelu, w sarkofagu z białego marmuru.
Modlitwa do św. Jadwigi:
Święta Jadwigo królowo,
orędowniczko ludu Bożego,
niech twoje ofiarne życie,
pełne miłosierdzia i głębokiej wiary,
będzie dla nas zachętą
do ochotnego znoszenia trudów życia codziennego
i szukania Boga w bliźnich.
Ty byłaś dla swojego ludu matką
i nauczycielką wiary.
Uproś nam u Boga ofiarną miłość,
abyśmy za twoim przykładem
przeszli przez życie dobrze czyniąc,
a nauczając bliźnich wiary,
przyczyniali się
do wzrostu Królestwa Bożego na ziemi.
Amen.
Wszystkim Paniom noszącym szlachetnie imię świętej Jadwigi Królowej, wielu łask Bożych i przemożnej opieki swojej Patronki - w dniu Waszych imienin - życzymy.
