Kościół chrztu
“Dzięki Ci Boże za chrzest święty, który mnie wszczepił w rodzinę Bożą.
Jest to dar łaski wielki i niepojęty, który nam dusze przeobraża”
(św. Faustyna).
Św. Siostra Faustyna, Apostołka Miłosierdzia Bożego, miała głęboką świadomość, że przez Chrzest święty została uwolniona z mocy ciemności i zanurzona w tajemnicę nowego życia w Chrystusie. Ta brama do życia i królestwa Bożego otworzyła się dla Niej w parafialnym kościele w Świnicach Warckich. Ponadto tutaj weszła do wspólnoty Kościoła, którą ze względu na swojego Boskiego Oblubieńca pokochała całym sercem. Naznaczona Najświętszym Imieniem Trójcy Świętej, została poświęcona na Jej wyłączną własność, wchodząc we wspólnotę z Ojcem i Synem, i Duchem Świętym.
Obmycie wodą chrzcielną, za każdym razem oznacza wprowadzenie w “mistyczne uczestnictwo w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa, dzięki któremu wierzący w Jego imię umierają dla grzechu, a zmartwychwstają dla życia wiecznego” (Obrzeędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, nr 32). Dla św. Siostry Faustyny Pan Jezus przewidział szczególny udział w Tajemnicy Paschalnej, Tajemnicy swojej Miłosiernej Miłości. Mistyczka z Głogowca na ten Boży dar odpowiedziała całym swoim życiem, stając się darem dla całego Kościoła, a szczególnie dla biednych grzeszników.
“Św. Faustyno, darze dla naszej epoki, darze polskiej ziemi dla całego Kościoła,
wyjednaj nam, abyśmy mogli pojąć głębię Bożego Miłosierdzia,
pomóż nam, abyśmy osobiście go doświadczyli i świadczyli o nim braciom.
Twoje orędzie światłości i nadziei niech się rozprzestrzenia na całym świecie,
niech ponagla grzeszników do nawrócenia, niech uśmierza spory i nienawiści,
niech uzdalnia ludzi i narody do czynnego okazywania braterstwa (…).
Wpatrując się razem z Tobą w oblicze zmartwychwstałego Chrystusa,
powtarzamy twoją modlitwe ufnego zawierzenia
mówimy z niezłomną nadzieją: Jezu, ufam Tobie”.
(Z homilii kanonizacyjnej Jana Pawła II).
W kościele chrzcielnym św. Faustyny znajduje się konfesjonał, który był świadkiem Jej pierwszej spowiedzi. Dziewięcioletniej Helence rozgrzeszenia udzielił wówczas ks. Roman Pawłowski, proboszcz Parafii w latach 1913 – 1924.
Czy ksiądz Roman mógł wówczas przypuszczać, że w tej świątyni, w której z woli Bożej dane mu było posługiwać przez jedenaście lat, już wkrótce sam Chrystus zwróci się do tej szczerej duszyczki z Głogowca, słowami: “wybranko moja” (zob.: Dz. 400)? Czy małej Helence dane było zobaczyć losy Jej pierwszego s[owiednika, który podczas II wojny światowej został rozstrzelany przez Niemców hitlerowskich?
Akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu przez Sługę Bożego Jana Pawła II:
“Boże, Ojcze Miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas i całego świata! “
Zdjęcie powyżej prezentowane ilustruje wygląd wnętrza świątyni chrzcielnej św. Faustyny z połowy lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku: widoczna drewniana podłoga, po której chodziła nasza Święta, chrzcielnica wysunięta do przodu, fragment ambony stojącej po lewej stronie, a także obraz Jezusa Miłosiernego w prawym bocznym ołtarzu. Ten obraz, wraz z relikwiami św. Faustyny, peregrynował po wszystkich parafiach Diecezji Włocławskiej. Obecnie znajduje się w domku Świętej na Głogowcu, w izbie, w której przyszła na świat.
Przy prawym bocznym ołtarzu znajdują się relikwie Mistyczki z Głogowca. Pielgrzymi przybywający do Sanktuarium Urodzin i Chrztu św. Faustyny, zatrzymują się w tym miejscu na modlitwę i adorację, wpisując także swoje intencje do “księgi modlitw” umieszczonej nieopodal chrzcielnicy.
Niewielka świątynia jest świadkiem wielu małych i wielkich spotkań, małych i dużych ludzi z Panem Bogiem: Niedziela Miłosierdzia, Pielgrzymka Dzieci Pierwszokomunijnych Diecezji Włocławskiej, rocznica urodzin i Chrztu Świętej, kolejna rocznica Jej narodzin dla Nieba, Godzina Miłosierdzia, która każdego dnia gromadzi wiernych na czuwaniu… W tym domu Bożym Pan Jezus, małej, siedmioletniej Helence dał odczuć potęgę swojej Miłości, a na trzy lata przed powołaniem Jej do Nieba złożył obietnicę:
“… udzielę ci jeszcze większych łask, abyś była świadkiem przez całą wieczność nieskończonego miłosierdzia mojego”
(Dz. 400).
Niewielka świątynia jest również świadkiem rozbudowy Sanktuarium, albowiem od czterech lat poszerzają się jej mury dla przybywających tu Pielgrzymów i Parafian, którzy często nie mieszczą się w jej wnętrzu. Już przed wojną ks. proboszcz Franciszek Jabłoński nosił się z zamiarem wystawienia nowego kościoła na miejscu liczącej zaledwie 80 lat świątyni. Parafia liczyła wówczas blisko 5 tys. wiernych. Ks. Franciszek zrealizował swoje plany po powrocie z niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau: w pobliskiej wsi Dzierżawy należącej wówczas do Parafii Świnice Warckie, w podzięce za ocalenie, wystawił kościół z białego kamienia rożniatowskiego, charakterystycznego dla tych terenów.
W lutym 1935 roku Siostra Faustyna otrzymała zgodę od przełożonej wspólnoty zakonnej w Wilnie, na
“wyjazd do domu rodzinnego na parę dni do umierającej matki” (Dz. 394).
Kilka dni wcześniej, rozważając w perspektywie Krzyża Pana Jezusa nad cierpieniem, miłością i przebaczeniem (zob.: Dz.: 387-391), napisała w “Dzienniczku” następujące słowa:
“Łączność z duszami otrzymałam na chrzcie świętym”(Dz. 391).
Ten szczególny charyzmat, który Mistyczka z Głogowca otrzymała już w sakramencie Chrztu świętego, Pan Jezus wielokrotnie potwierdzał i umacniał swoją łaską dla ratowania dusz biednych grzeszników. Podczas przygotowań do ślubów wieczystych, złożonych 1 maja 1933 roku w Krakowie, usłyszała Jego następujące słowa:
“Pragnę, abyś głębiej poznała moją miłość, jaką pała moje serce ku duszom, a zrozumiesz to, kiedy będziesz rozważać moją mękę. Wzywaj mojego miłosierdzia dla grzeszników, pragnę ich zbawienia. Kiedy odmówisz tę modlitwę za jakiego grzesznika z sercem skruszonym i wiarą, dam mu łaskę nawrócenia. Modlitewka ta jest następująca:
O Krwi i Wodo, któraś wypłynęła z Serca Jezusowego, jako zdrój miłosierdzia dla nas – ufamy Tobie”
(Dz. 186-187).
Krew i Woda, które wypłynęły z Najświętszego Serca Pana Jezusa, to cena jaką Bóg w swoim nieskończonym Miłosierdziu zapłacił na Krzyżu dla zbawienia człowieka. Msza święta sprawowana we wspólnocie Kościoła uobecniamy tę Tajemnicę, a Chrzest święty otwiera bramę do udziału w życiu Bożym wszystkim, którzy go otrzymują.
Każda świątynia Pańska wznoszona rękoma Jego uczniów, istnieje w jednym celu: dla sprawowania Najświętszej Ofiary Chrystusa. Podejmując trud rozbudowy kościoła chrzcielnego Apostołki Miłosierdzia Bożego, dostępujemy łaski udziału w Tajemnicy Odkupienia. Wspierający to dzieło: modlitwą, cierpieniem i ofiarnym sercem, przekonani są o szczególnej opiece św. Faustyny. To przecież w tej świątyni tak wielu łask doświadczyła i tak wiele łask nieustannie uprasza tym, którzy przyzywają Miłosierdzia Bożego za Jej wstawiennictwem.
