Nim odszdł Pan Jezus do Ojcca, wpierw zostawił Kościołowi swojemu - swej Boskiej Oblubienicy - Testament Miłości. Zostawił pomimo zdrady i niewierności jednego z uczniów, mimo bliskiej męki i śmierci swojej na Krzyżu. Bogactwo Liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej, poprzez czytaniania biblijne i śpiew Psalmów, sakramentalne znaki i wystrój świątyni, odsłania Tajemnicę Miłosiernej Miłości Boga, i która wzywa do wzajemności: "Jak Ja was umiłowałem, miłujcie się wzajemnie".
Po odśpiewaniu dziękczynnych pieśni na Komunię świętą, adorujemy Najświętszy Sakrament w ciemnicy. Oto Chrystus ostatnie chwile swego ziemskiego życia, przed swoję męką i śmiercią na krzyżu spędza w opuszczeniu i samotności. I my razem z Nim czuwamy w ciszy i zadumie.
W kościele chrzcielnym Świętej Siostry Faustyny od Najświętszego Sakramentu, czuwamy dziś do północy. Wymowna ciemnica - miejsce adoracji Jezusa - z Jego obliczem namalowanym przez śp. Siostrę Rafaelę.
"Czym się Panu odpłacę
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pana".
Oto modlitwa wdzięczności, modlitwa z dzisiejszego Psalmu, która towarzyszy czuwającym przed Majestatem Zbawiciela ukrytym w Najświętszym Sakramencie.
Modlitwa Świętej FAustyny u stóp Jezusa ukrytego w Eucharystii:
"Rozmawiać z Tobą, o Panie, to rozkosz dla mojego serca; w Tobie znajduję wszystko, czego serce moje zapragnąć może. Tu światło Twoje oświeca mój umysł i czyni go zdolnym do coraz głębszego poznania Ciebie. Tu sarce moje spływają łask strumienie, tu dusza moja czerpie życie wiekuiste. O Stwórco mój i Panie, TY jeden ponad te dary dajesz mi sam siebie i jednoczysz się ściśle ze swym nędznym stworzeniem (...)" (Dz. 1692).
Z "Dzienniczka" Świętej Faustyny:
"O kapłani, wy świece jasne, które oświecacie dusze, niech jasność wasza nigdy nie będzie przyćmiona" (Dz. 75).
